تعیین حد و مرز شخصی در خوابگاه دخترانه

تعیین حد و مرز شخصی در خوابگاه دخترانه

بسیاری شده که شنیده ایم که باید برای خود در روابطمان با دیگران چه در محل کار، چه در ارتباط با شریک زندگی، خانواده و دوستان  و هم اتاقی هایمان در خوابگاه دخترانه حد و مرز تعیین کنیم. اما واقعا این حد و مرز به چه معناست؟ چه معیارهایی این حد و مرزها را تعیین می کند؟ تعیین حد و حدود در روابط چه کمکی به سلامت و رفاه زندگی ما در پانسیون  می کند؟ بسیاری از افراد در تعیین حد و مرز خود در روابط مختلف شان از جمله: شخصی و اجتماعی به مشکل بر می خورند، و این موضوع باعث می شود؛ که در زندگی شخصی و اجتماعی خود دچار ناهماهنگی و ناسازگاری شوند. و به مرور زمان کنترل و هدایت مسیر روابط خود را از دست دهند. مرز؛ محدودیتی است که فرد برای حفظ رابطه ی خود مشخص می کند. این حد و مرز مانند یک خط عمل می کند که مالکیت، مسئولیت و احترام شما و طرف مقابل را مشخص می کند و همچنین تعیین می کند تا چه حد باید به اطرافیانمان نزدیک شویم و همزمان با حفظ صمیمیت رابطه، استقلال شخصی را ایجاد کنیم.

تعیین مرز، راهی است که شما به وسیله‌ی آن می‌توانید به هم اتاقیتان اطلاع دهید که:

• ترجیح می‌دهید چگونه ارتباط برقرار کنید؟
• دوست دارید رفتار بقیه با شما چگونه باشد؟
• دوست دارید هم اتاقی هایتان چقدر با شما صحبت کنند یا تماس فیزیکی داشته باشند؟
• دوست دارید چگونه با شما تعامل داشته باشند؟
• ترجیح می‌دهید چه مقدار در فعالیت‌ها شرکت کنید؟
• چه چیزی برایتان قابل قبول نیست؟

تکنیک‌های مرزگذاری

هم اتاقیتان را بشناسید: صمیمی‌شدن با دوستانتان در پانسیون دخترانه تهران مستلزم این است که ابتدا آنها را بشناسید. براساس ظاهر افراد نتیجه‌گیری نکنید و برای شناخت آنان سعی کنید هیچ گاه زود قضاوت نکنید، به رفتارشان بیشتر از گفتارشان توجه کنید، رفتار هم اتاقی هایتان را در موقعیت‌های مختلف در نظر بگیرید و به تضاد بین گفتار و رفتار افراد توجه کنید.

رازدار خود باشید: مرزگذاری در روابط خود در خوابگاه دخترانه در تهران به این معناست که اگر مایل نیستید خاطره، تجربه یا مطلبی از شما افشا شود آن را پیش خود نگه دارید و با هیچ یک از هم اتاقی هایتان مطرح نکنید. این را بدانید وقتی شما نمی‌توانید راز‌دار خودتان باشید از دیگران هم نباید انتظار داشته باشید که رازدار مسائل مهم شما باشند.

دور خودتان خطوط فرضی بکشید. حد و مرزهای شخصی، خطوط فرضی هستند که شما دور خودتان می‌‌کشید که هیچ‌ یک از ساکنین پانسیون حق عبور از آن را ندارد. شما حق دارید بایستید و بگویید: «نه، من این را تحمل نخواهم کرد.» اما قبل از آن ابتدا باید مرزها را مشخص کنید. باید بدانید تحمل چه چیزی را دارید و تحمل چه چیزی را ندارید.

جنگ اول به از صلح آخر

تا در شرایط خاصی قرار نگرفته‌اید، تا وقتی که هنوز کاری را آغاز نکرده‌اید، در همان ابتدا، شروع به تعیین حدود و مرزها کنید. این کار وقتی که بخواهید وارد زندگی جدیدی در پانسیون شوید، اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. تعیین حد و مرز شخصی همان ابتدای کار، به مثال همان چنگ اول به از صلح آخر است. باعث می‌شود که روابط، سالم باشند و هرکس حد و حدود خودش را بداند.

صحبت کنید، صحبت کنید و باز هم صحبت کنید!

داشتن حد و مرز شخصی، تا وقتی که دوستانتان در خوابگاه از آن اطلاع و آگاهی نداشته باشند، به هیچ عنوان کافی نخواهد بود. زندگی انسانی، بر پایه‌ی برقرار کردن ارتباط با دیگران و صحبت کردن با آن‌ها شکل می‌گیرد. پس برای این کار، لازم است که مثل انسانی متمدن، درباره‌ی حد و مرزهای شخصی خود، با دوستانتان صحبت کنید؛ و حدود را محترمانه و دوستانه برای آنها مشخص کنید.

چه زمانی باید حد و مرز در رابطه را مشخص کنیم؟

1. به درخواست هم اتاقیتان بله می‌گویید حتی اگر برای تان هزینه داشته باشد.
2. توجهی به نیازهای خود نمی کنید، چرا که نگرانید هم اتاقی هایتان ناراحت بشوند یا از مشاجره می ترسید.
3. بیشتر موقع ها حس می کنید به شما بی احترامی می شود، اما با این حال دفاعی از خود نمی‌کنید.
4. کارهایی را دائم برای محبوبیت و دریافت تایید از سوی هم اتاقی یا سایر ساکنین پانسیون انجام می‌دهید