بایدها و نبایدهای روابط با ساکنین در خوابگاه دخترانه ( بخش دوم )

بایدها و نبایدهای روابط با ساکنین در خوابگاه دخترانه ( بخش دوم )

یکی از مهم ترین مکان هایی که اختلافات و تفاوت های بین انسان ها خود را نشان می دهد محیط پانسیون دخترانه و زندگی در خوابگاه است. هریک از ساکنین در خانواده و شهري متفاوت و با فرهنگي متفاوت بزرگ شده اند و بنابراین بسیار طبیعی است که با یکدیگر تفاوت داشته باشند. مهم نیست که تفاوت نداشته باشیم بلکه مهم است که یاد بگیریم چگونه اختلاف هايي كه براثر اين اتفاقات به وجود مي آيند را برطرف کنیم. به همین دلیل مهارت حل اختلاف دراین زمینه بسیار کمک کننده و مفید است. آن چه به شما کمک می کند تا بتوانید اختلاف های خود را به حداقل برسانید آن است که درمورد آن چه شما را ناراحت میک‌ند با زبان خوش و مودبانه صحبت کنید. انتظار داشتن از هم اتاقیتان در خوابگاه دخترانه تهران و این که آنها باید بفهمند که شما از آنها چه انتظاری دارید و مواردی از این قبیل کمکی به شما نمی کند و جز افزایش تنش و رنجش شما فاید ه ي دیگری نخواهد داشت.

راه حل هایی برای بهبود ارتباط با هم اتاقی ها در پانسیون دخترانه در تهران

بهتر است از همان ابتدا با عده ای كه قرار است هم اتاق شوید، نشسته و راجع به آن چه باید رعایت شود گفتگو کنید. بهتر است زمانی را برای این نشست و گفتگو تع یین کنید که برای همه ي افراد مناسب ترین زمان باشد. سپس در مورد قواعد وقوانینی که مایلید میان خود رعایت کنید، صحبت کنید. هنگام گفتگو راجع به موضوعات مختلف، نظر واقعی خود را مطرح کنید نه آن که در رودربایستی  قرار بگیرید یا برعکس، چیزی را به دیگران تحمیل کنید. اگر چنین برخوردهایی انجام دهید در بلند مدت نسبت به دیگران آزرده و از خود عصبانی خواهید شد که در هر دوحالت به ارتباط شما لطمه خواهد خورد.

موضوعاتی که پیشنهاد می شود در چنین جلسات و نشست هایی با کیدیگر صحبت کنید عبارت اند از:

رعایت اصول ایمنی :

تعیین نکات مهمی که از نظر ایمنی لازم است مانند : قفل کردن در اتاق، کشوها، چمدان ها و یا این که  شب ها در اتاق قفل باشد یا نه.

تعیین موارد خصوصی یا عمومی :

یکی از موضوعات بسیار مهم در میان هم اتاقی ها، مشخص کردن محدوده های شخصی یا عمومی است. هر انسانی به کی فضای خصوصی احتیاج دارد. این فضا در زندگی خوابگاهی و اشتراکی کمی محدودتر می شود و ممکن است به یک گوشه، تخت و فضای زیر آن محدود شود. در این زمینه نیز باز تفاوت های فردی وجود دارد . مثلا ممکن است از نظر یکی از هم اتاقی ها استفاده از کتاب های دیگران در هنگامی که حضور ندارند، اشکالی نداشته باشد درحالی که ممکن است غير از اين باشد. به همین دلیل لازم است این موارد از ابتدا مشخص شود :

استفاده از وسایل یکدیگر:  در این رابطه لازم است هرکی از هم اتاقی ها مشخص کنند که دیگران تا چه حد مجازند که از وسایل آنان در حضور آنان یا در غیبت آنان استفاده کنند.

تعیین حریم و فضای خصوصی : بعضی از افراد حساسیت های خاصی در مورد حریم و فضاهای خصوصی خود دارند و بعضی کمتر حسا ساند. مثلا ممکن است کیی از هم اتاقی ها از این که دیگری روی تخت او بنشیند و یا از این که از لیوان یا بشقاب او استفاده شود ناراحت شود درحالی که ممکن است دیگری چنین حساسیتی نداشته باشد.

اطلاعات و موضوع های شخصی : ممکن است که بعضی از هم اتاقی ها به راحتی راجع به کار و درس یا زندگی خود صحبت کنند و از این که دیگران اطلاعاتی در مورد آنها داشته باشند ناراحت نشوند در حالی که فرد دیگری مایل نباشد که کسی « سر از کار او در آورد .»

اطلاع دادن به یکدیگر در مورد بیرون رفتن : بعضی از هم اتاقی ها ممکن است مایل نباشند که دیگران بدانند آنان کجا هستند، به کجا می روند و چه فعالیت هایی انجام می دهند. بنابراین بهتر است این موضوعات از همان ابتدا روشن شود.

 نیاز به خلوت وتنهایی:  بعضی از هم اتاقی ها گاهی ممكن است مایل باشند که به تنهایی کاری را انجام دهند ونیاز دارند که مواقعی در روز یا هفته یا ... به قول معروف « ساعاتی با خود خلوت کنند ». به همین دلیل مناسب است که اطلاعاتی به سایر هم اتاقی ها بدهند تا نه او مزاحم آنها شده و نه سایر هم اتاقی ها برداشت های اشتباهی از آنها داشته باشند.